Rasihun: Elmdə dərinləşənlər. Böyük və köklü bir qavrayış qabiliyyətinə sahib olanlar. İncə hissiyyat və dərinlik sahibi yüksək səviyyədə alimlər.

Rauf: Şəfqətli, şəfqəti və lütfkarlığı hər şeyi əhatə edən. Rəhməti olduqca bol olan. Allah.

Razılıq: Duanın Allah tərəfindən qəbulu. Hərfi mənası dəvətə uyğun gəlmək. Quranda Allahın insanın etdiyi dualara cavab verməsi. Cavab verməyə hazır olma. Dua şifahi, razılıq isə felidir, feli dua.

Rəbb: Tərbiyə edən, ehtiyacları qarşılayan, yetişdirən, zamin olan, müşahidə edən, qoruyan, ətrafında toplanılan, məsuliyyət alan, itaət edilən, sözü dinlənilən; qənaət, hökm, səlahiyyət sahibi məlik və alicənab. Söz başqaları üçün istifadə edilə bildiyi halda, həqiqi mənada Rəbbliyə, yəni ağalığa yalnız Allah layiqdir.

Rəbbaniyun: Dində dərin bir qavrayışa sahib olanlar.Katiblər, təlimçilər, elm əhli alimlər. Tərbiyəçilər. Halalı və haramı bilənlər və başqalarına öyrədənlər. Yəhudi abidləri.

Rəcim: Atılmış, tərk edilmiş, murder, məlun. Allahın rəhmətindən və qoruyuculuğundan qovulmuş, uzaqlaşdırılmış. Şeytan və onun izində olan.

Rəcm: Daşlamaq, daşa tutma. Əziyyət, işgəncə, öldürmə. Quranda yalnız Allahın və möminlərin lənətinə uğramış olan Şeytan və qövmləri tərəfindən əziyyətə uğradılan Allah elçiləri üçün istifadə edilər.

Rəftar: Mərhələ, vəziyyət. Yaradılışda mərhələ, dövr və ya fərqlilik.

Rəhim: Əsirgəyən, əsirgəyici. Rəhməti axirətdə yalnız möminlərə şamil olan. Mərhəmətli, verdiyi nemətləri yaxşı istifadə edənləri daha böyük və əbədi nemətlər verməklə mükafatlandıran, əzəldə bütün yaradılmışlar haqqında xeyir və rəhmət buyuran, sevdiyini-sevmədiyini ayırd etməyərək saysız nemətlərə qovuşduran. Allah.

Rəhman: Rəhməti hər şeyi əhatə edən. Rəhməti dünyada bütün yaradılmışları əhatə edən. Sevdiyini sevmədiyini ayırmadan bütün yaradılmışları nemətlərlə təmin edən. Allah.

Rəhmət: Mərhəmət. Qorunmağa, güdülməyə möhtac olana lütfkarlığı tələb edən riqqət, incəlik, yumşaqlıq. Quranda Allahın yaradılmışlara xeyir, nemət, gözəllik lütf etməsi. Bolluq, nemət, fəzl, lütf.

Rəqabə: Əsli boyun kökü. Boyunduruq, köləlik, əsarət. Azadlığını itirmiş kəslər üçün istifadə edilər.

Rəsul: Elçi. Allahdan özünə risalət verilmiş və insanlar üçün Allah tərəfindən bir elçi olaraq göndərilmiş kəs. Peyğəmbər.

Rəşid: Doğruya aparıcı, yönəldici. Doğru bir nizam və hikmətlə aqibətinə aparan. Allah.

Riba: Çoxluq, əlavə. Faiz.

Ribat: Əlaqə, rabitə. Sərhəd qoruyuculuğu; keşik.

Rica: Ümid, ümid etmə. Arzu. Qorxu. Əməl.

Riqab: Kölələrin və ya əsirlərin azadlığa qovuşdurulması.

Risalət: Elçilik. Quranda Allahdan Cəbrayıl vasitəsi ilə insanlara çatdırılmaq üçün peyğəmbərə gələn vəhy, nəbilik vəzifəsi. Həyat verən və xilas edən elm.

Ruhanilik: Rahibin çoxluğu. İztirab ilə qorxub çəkinmə. Monastırlarda ibadət etmək. Böyük bir qorxu hissi ilə çəkilib dünya zövqlərini tərk etmək, ibadət üçün bir həyat tərzi keçirmək. Xristianlıq dinində din adamları sinfi.

Ruhul-Qüds: Tərtəmiz ruh. Müqəddəs ruh. Təhlükəsizliyə layiq, müqəddəs ruh. Cəbrayıl (ə.s).

Ruzi: Dünyəvi və ührəvi vermək. Nəsib. Qida, qida, təbiətin yeraltı və yerüstü bütün qaynaqları. Xeyir. Allahın həyat sahibi varlıqlara verdiyi və həyatlarını özü ilə davam etdirdikləri faydalı şeylərin məcmusu.

Rüku: Qabağa əyilmə, namazda qiraətdən sonra yerə paralel şəkildə önə əyilmə, fiqh istilahıdır. Rüku namazın rüknlərindən (vacib ünsürlərindən) biridir və fərzdir (məcburi vacib olandır). Rükuda əllər dizlərə qoyulur. Namazda tam rükuya getməyən şəxs (ayaq üstə dayanmaya yaxın olarsa) rükuya getmiş sayılmır, əyilməsi rüku vəziyyətinə yaxın olduqda isə bu sayılır. Qulluq.

Rüşd: Xeyirə çatmaq. Doğru yolu tapmaq, doğru yola çatma. Hidayət. İman. Düzgünlük, doğru yol. Xeyir. Qayyın əksi.