Qovulmuş şeytandan Allaha sığınıram. Rəhman və Rəhim olan Allahın adı ilə.
Xatırlayın ki, Musa ilə (Tur dağında vəhy üçün) qırx gecəliyinə sövdələşmişdik. O getdikdən sonra siz haqsızlıq edərək buzovu ilah qəbul etdiniz.
(Bəqərə surəsi, 51)
Ondan sonra sizi əfv etdik ki, bəlkə şükür edəsiniz.
(Bəqərə surəsi, 52)
O zaman Biz Musaya Kitabı və Furqanı (haqqı batildən ayıran hökmləri) verdik ki, bəlkə doğru yola yönələsiniz.
(Bəqərə surəsi, 53)
O vaxt Musa öz qövmünə belə demişdi: “Ey qövmüm! Siz buzova sitayiş etməklə həqiqətən, özünüzə zülm etdiniz. Dərhal sizi yaradana tövbə edin və nəfsinizi öldürün! Bu, Yaradanınızın yanında sizin üçün daha xeyirlidir!” Beləcə, Allah sizin tövbənizi qəbul etmişdi. Şübhəsiz ki, O, tövbələri qəbul edəndir, mərhəmətlidir.
(Bəqərə surəsi, 54)
Bir zaman siz: “Ey Musa, Allahı açıq-aşkar görməyincə əsla sənə inanmayacağıq!” - demişdiniz. O anda gözünüz görə-görə sizi ildırım vurmuşdu.
(Bəqərə surəsi, 55)
Ölümünüzdən sonra sizi yenidən diriltdik ki, bəlkə şükür edəsiniz.
(Bəqərə surəsi, 56)
(Tih səhrasında) üstünüzə buludla kölgə saldıq. Sizə qüdrət halvası və bildirçin göndərdik. Ruzi olaraq verdiklərimizin təmiz olanlarından yeyin! Onlar Bizə deyil, özlərinə zülm edirdilər.
(Bəqərə surəsi, 57)
Vaxtilə (yəhudilərə) belə demişdik: “Bu kəndə girin və bəyəndiyiniz yerdə, istədiyinizdən bol-bol yeyin! Qapısından da (Allaha) səcdə edərək daxil olun və: “Hittə!” (Bizi bağışla!) – deyin ki, Biz də sizin günahlarınızı bağışlayaq!” Yaxşı işlər görənlər üçün (mükafatlarını) artıracağıq.
(Bəqərə surəsi, 58)
Zülm edənlər onlara deyilən sözü başqa bir sözlə (“hittə” sözünü “buğda” mənasına gələn “hintə” sözü ilə) dəyişdirdilər. Biz də o zülm edənlərə etdikləri haqsızlığa görə göydən şiddətli bir əzab endirdik.
(Bəqərə surəsi, 59)
Vaxtilə Musa öz qövmü üçün su istəmiş, Biz də: “Əsan ilə daşa vur!” - demişdik. Beləcə, oradan on iki çeşmə fışqırmış və hər qəbilə öz çeşməsini tanımışdı. (Biz onlara belə demişdik:) “Allahın verdiyi ruzidən yeyin-için və yer üzündə həddinizi aşaraq fitnə-fəsad törətməyin!”
(Bəqərə surəsi, 60)
Bir zaman siz: “Ey Musa! Bir növ yeməyə dözə bilməyəcəyik. Bizim üçün Rəbbinə dua et ki, bizə torpağın bitirdiklərindən - tərəvəz, xiyar, sarımsaq, mərcimək və soğandan yetirsin!” - demişdiniz. Musa demişdi: “Xeyirli olanı daha az dəyəri olanlamı dəyişdirmək istəyirsiniz? Elə isə şəhərə gedin! Çünki sizin istədikləriniz orada vardır”. Beləcə, onlara zəlillik, miskinlik damğası vuruldu və Allahın qəzəbinə gəldilər. Bu ona görə idi ki, onlar Allahın ayələrini inkar edir, elçiləri haqsız yerə öldürür və (Allaha) asi olub həddi aşırdılar.
(Bəqərə surəsi, 61)
Vaxtilə sizdən əhd almışdıq və dağı sizin üzərinizə qaldırıb: “Sizə göndərdiyimizi möhkəm tutun və içindəkiləri unutmayın ki, bəlkə (günahlardan) qorunasınız”, - demişdik.
(Bəqərə surəsi, 63)
Bundan sonra siz (əhdinizdən) döndünüz. Əgər Allahın sizə lütfü və mərhəməti olmasaydı, həqiqətən, zərərçəkənlərdən olardınız.
(Bəqərə surəsi, 64)
Vaxtilə Musa öz qövmünə: “Allah sizə bir inək kəsməyinizi əmr edir!” - demişdi. Onlar: “Bizi məsxərəyəmi qoyursan?” - dedilər. Musa: “Cahillərdən olmaqdan Allaha sığınıram!” - dedi.
(Bəqərə surəsi, 67)
Onlar isə belə dedilər: “Bizim üçün Rəbbinə dua et (soruş) ki, onun nə oduğunu bizə bildirsin!” Musa dedi: “Allah buyurur ki, o, nə çox qoca, nə də çox cavan bir inəkdir. Bu ikisinin arasında bir düyədir. Sizə əmr olunanı yerinə yetirin!”
(Bəqərə surəsi, 68)
Onlar: “Bizim üçün Rəbbinə dua et (soruş) ki, onun rəngini bizə bildirsin!” - dedilər. Musa dedi: “Allah buyurur ki, o, tünd sarı rəngli və baxanlara xoş gələn bir inəkdir”.
(Bəqərə surəsi, 69)
Onlar belə dedilər: “Bizim üçün Rəbbinə dua et (soruş) ki, onun nə cür olduğunu bizə yaxşı-yaxşı izah etsin! Çünki biz inəkləri bir-birinə bənzədirik. Əgər Allah diləsə, əlbəttə, biz doğru yolu taparıq”.
(Bəqərə surəsi, 70)
Musa dedi: “Allah buyurur ki, o, boyunduruq götürməyən, yer sürməyən, əkin suvarmayan, eyibsiz-qüsursuz və ləkəsiz bir inəkdir”. (Bu zaman) onlar: “İndi həqiqəti söylədin”, - dedilər. Beləcə, onu (inəyi tapıb) kəsdilər. Az qala bunu etməyəcəkdilər.
(Bəqərə surəsi, 71)
Şübhəsiz, Biz Musaya kitabı verdik. Ondan sonra da elçilər göndərdik. Məryəm oğlu İsaya açıq-aşkar möcüzələr bəxş etdik və onu müqəddəs ruhla (Cəbraillə) qüvvətləndirdik. Hər dəfə bir elçi ürəyinizə yatmayan bir şey gətirdikdə təkəbbürlənmədinizmi?! Onların bir qismini təkzib etdiniz, bir qismini də öldürdünüz.
(Bəqərə surəsi, 87)
Onlar belə dedilər: “Bizim qəlbimiz örtülüdür (qapalıdır)”. Xeyr, Allah küfrlərinə görə onları lənətləmişdir. Buna görə də onların yalnız az bir qismi iman edər.
(Bəqərə surəsi, 88)
Musa sizə açıq-aydın dəlillər gətirmişdi. Ondan (Musa Tur dağına getdikdən) sonra haqsızlıq edərək buzova sitayiş etdiniz.
(Bəqərə surəsi, 92)
Vaxtilə sizdən əhd alıb dağı üstünüzə qaldıraraq: “Sizə verdiyimizdən möhkəm yapışın, (oradakı hökmləri) dinləyin!” - demişdik. Onlar isə: “Eşitdik və qarşı çıxdıq!” - demişdilər. Küfrləri səbəbilə qəlbini buzov sevgisi bürümüşdü. De ki: “Əgər iman etmisinizsə, imanınızın sizə onu əmr etməsi necə də pisdir!”
(Bəqərə surəsi, 93)
Yoxsa daha əvvəl Musadan tələb olunduğu kimi siz də Peygəmbərinizdən (müəyyən şeylər) tələb etmək istəyirsiniz? Kim imanı küfrə dəyişərsə, həqiqətən, o, doğru yoldan azmış olar.
(Bəqərə surəsi, 108)
Belə deyin: “Allaha və bizə nazil olana (Qurana), İbrahimə, İsmailə, İshaqa, Yaquba və onun övladlarına göndərilənlərə, Musaya və İsaya verilənlərə, Rəbbi tərəfindən elçilərə verilənlərə iman etmişik. Onlardan heç biri arasında fərq qoymuruq və biz Ona (Allaha) təslim olanlarıq!”
(Bəqərə surəsi, 136)
Musadan sonra İsrail oğullarından bir dəstəni görmədinmi?! Onlar öz elçilərinə demişdilər: “Bizə bir hökmdar göndər ki, (onun rəhbərliyində) Allah yolunda vuruşaq!” O da: “Vuruşmaq sizə əmr olunduğu zaman bəlkə vuruşmadınız?!” - dedi. Onlar: “Bizə nə olub ki, Allah yolunda vuruşmayaq. Yurdumuzdan çıxarılmışıq və övladlarımızdan (ayrı düşmüşük)”, - dedilər. Vuruşmaq onlara vacib edilən zaman onlardan az bir qismi istisna olmaqla, (döyüşdən) üz çevirdilər. Allah zalımları çox yaxşı tanıyır.
(Bəqərə surəsi, 246)
(Ey Rəsulum!) Kitab əhli səndən, özlərinə göydən bir kitab endirməyini istəyirlər. Halbuki, onlar Musadan bundan daha böyüyünü istəyərək belə demişdilər: “Bizə Allahı açıq bir şəkildə göstər!” Zülmləri səbəbilə onları ildırım vurmuşdu. Bunun ardınca, onlara açıq-aydın dəlillər gəldikdən sonra buzovu özlərinə ilah qəbul etdilər. Biz bunu da bağışladıq və Musaya açıq bir dəlil (səlahiyyət) verdik.
(Nisa surəsi, 153)
Daha əvvəl sənə haqlarında danışdığımız elçilərə də, danışmadığımız elçilərə də (vəhy etdik). Allah Musa ilə sözlə danışdı.
(Nisa surəsi, 164)
Bir zamanlar Musa öz qövmünə belə demişdi: “Ey qövmüm! Allahın sizə olan nemətini xatırlayın! Vaxtilə O sizin içinizdən elçilər göndərdi, sizi hökmdarlar etdi və aləmlərdən (insanlardan) heç kimə vermədiyini sizə verdi.
(Maidə surəsi, 20)
Ey qövmüm! Allahın sizin üçün (vətən olaraq) yazdığı o müqəddəs torpağa daxil olun! Geri dönməyin, yoxsa zərər çəkmiş bir halda geri qayıtmış olarsınız.
(Maidə surəsi, 21)
Onlar isə demişdilər: “Ey Musa! Həqiqətən, orada zorba adamlar var. Onlar oradan çıxmayınca biz ora daxil olmayacağıq. Əgər onlar oradan çıxsalar, biz daxil olarıq”.
(Maidə surəsi, 22)
Qorxanların arasından Allahın nemət verdiyi iki adam: “Onların üstünə qapıdan girin (hücum edin)! Ora girsəniz, siz mütləq qalib gələcəksiniz. Əgər möminsinizsə, Allaha təvəkkül edin!” – dedi.
(Maidə surəsi, 23)
(İsrail oğulları) dedilər: “Ey Musa! Onlar orada olduqları müddətcə biz əsla ora girməyəcəyik. Sən və Rəbbin gedin, vuruşun! Biz burada oturacağıq”.
(Maidə surəsi, 24)
(Musa) dedi: “Ey Rəbbim! Mən özümdən və qardaşımdan başqasına hakim ola (söz keçirə) bilmirəm. Bizimlə günahkar qövmün arasını ayır!”
(Maidə surəsi, 25)
(Allah) buyurdu: “Elə isə ora qırx il onlara haram edilmişdir. (Bu müddət ərzində) onlar yer üzündə çaşqınlıq içində gəzib dolaşacaqlar. Ona görə də günahkar qövm üçün kədərlənmə!”
(Maidə surəsi, 26)
Biz ona İshaqı və (İshaqın oğlu) Yaqubu bəxş etdik. Onların hər birini doğru yola yönəltdik. Daha əvvəl Nuhu və onun nəslindən olan Davudu, Süleymanı, Əyyubu, Yusifi, Musanı və Harunu da doğru yola yönəltmişdik. Biz yaxşı əməl sahiblərini belə mükafatlandırırıq.
(Ənam surəsi, 84)
Allahı layiqincə tanımadılar. Belə ki, onlar: “Allah heç bir bəşərə hər hansı bir şey nazil etməmişdir”, - dedilər. De ki: “Musanın insanlara bir nur və hidayət olaraq gətirdiyi kitabı kim nazil etmişdir? Siz onu vərəqlərə yazıb (istədiyinizi) açıqlayırsınız, bir çoxunu da gizlədirsiniz. Sizin və atalarınızın bilmədiyi şeyləri (Qurandan) öyrənmiş olursunuz”. Sən: “Allah!” – de. Sonra onları burax ki, qoy düşdükləri bataqlıqda oynaya-oynaya qalsınlar.
(Ənam surəsi, 91)
Sonra, yaxşı işlər görənlərə (nemətimizi) tamamlamaq, hər şeyi ətraflı izah etmək, doğru yola yönəltmək və mərhəmət etmək üçün Biz Musaya kitabı verdik ki, bəlkə onlar Rəbbinə qovuşacaqlarına iman edələr.
(Ənam surəsi, 154)
Sonra onların ardınca Musanı möcüzələrimizlə Firona və onun qövmünə elçi göndərdik. Ancaq onlar möcüzələri inkar etdilər. Bir gör fitnə-fəsad törədənlərin aqibəti necə oldu!
(Əraf surəsi, 103)
Musa dedi: “Ey Firon, şübhəsiz ki, mən aləmlərin Rəbbi tərəfindən göndərilmiş bir elçiyəm!
(Əraf surəsi, 104)
Allah barəsində yalnız həqiqəti söyləmək mənim borcumdur. Mən sizə Rəbbinizdən açıq-aşkar bir dəlil gətirmişəm. İsrail oğullarını mənimlə bərabər göndər (azad et)!”
(Əraf surəsi, 105)
(Firon Musaya) belə dedi: “Əgər bir möcüzə gətirmisənsə və doğru deyirsənsə, onu göstər görək!”
(Əraf surəsi, 106)
Buna görə də (Musa) əsasını atdı və o, dərhal böyük bir ilan oldu.
(Əraf surəsi, 107)
Firon qövmünün başçıları dedilər: “Həqiqətən, bu, çox bilikli bir sehrbazdır.
(Əraf surəsi, 109)
O sizi torpağınızdan çıxartmaq istəyir. Elə isə nə əmr edirsiniz?”
(Əraf surəsi, 110)
Onlar dedilər: “Onu da, qardaşını da saxla və şəhərlərə (sehrbazları) yığan adamlar göndər ki,
(Əraf surəsi, 111)
Bütün bilikli sehrbazları sənin yanına gətirsinlər!”
(Əraf surəsi, 112)
Sehrbazlar Fironun yanına gələrək: “Əgər qalib gəlsək, bizə həqiqətən, bir mükafat veriləcək!” - dedilər.
(Əraf surəsi, 113)
Firon da: “Bəli, həm də siz mütləq yaxın adamlarımdan olacaqsınız”, - dedi.
(Əraf surəsi, 114)
(Sehrbazlar) dedilər: “Ey Musa! Ya sən (əsanı) at, ya da biz (əlimizdəkiləri) ataq?”
(Əraf surəsi, 115)
Musa: “Siz atın!” - dedi. Onlar (əllərindəki ipləri və çomaqları) atdıqları zaman insanların gözlərini sehrlədilər və onları qorxudaraq böyük bir sehr göstərdilər.
(Əraf surəsi, 116)
Biz də Musaya: “Əsanı at!” - deyə vəhy etdik. Bir də baxdılar ki, (əsa ilana çevrilib) onların uydurduqları şeyləri udur.
(Əraf surəsi, 117)
Beləliklə, həqiqət ortaya çıxdı, onların etdikləri isə yox olub getdi.
(Əraf surəsi, 118)
Beləcə, (Firon və qövmü) orada məğlub oldular və zəlil hala düşdülər.
(Əraf surəsi, 119)
Sehrbazlar isə səcdəyə qapandılar.
(Əraf surəsi, 120)
Onlar dedilər: “Aləmlərin Rəbbinə iman etdik,
(Əraf surəsi, 121)
Firon dedi: “Mən sizə icazə vermədən ona iman etdiniz? Şübhəsiz ki, bu, əhalisini çıxartmaq üçün şəhərdə qurduğunuz bir hiylədir. Siz (başınıza gələcək şeyləri) biləcəksiniz!
(Əraf surəsi, 123)
Mütləq sizin əllərinizi və ayaqlarınızı çarpaz kəsdirəcək, sonra da hamınızı hökmən çarmıxa çəkdirəcəyəm!”
(Əraf surəsi, 124)
(Sehrbazlar) dedilər: “Şübhəsiz ki, biz Rəbbimizin hüzuruna qayıdacağıq.
(Əraf surəsi, 125)
Sən sadəcə olaraq Rəbbimizin möcüzələri bizə gəldiyi zaman iman etdik deyə bizdən intiqam alırsan. Ey Rəbbimiz, bizə bol-bol səbir ver və müsəlman olaraq canımızı al!”
(Əraf surəsi, 126)
Fironun qövmünün əyanları isə belə dedilər: “Səni və sənin ilahlarını atıb yer üzündə fitnə-fəsad törətsinlər deyə Musanı və qövmünü buraxacaqsanmı?” O dedi: “Onların oğlanlarını öldürəcək, qadınlarını isə sağ buraxacağıq. Bizim onlara hökmranlıq etməyə gücümüz çatar”.
(Əraf surəsi, 127)
Musa öz qövmünə dedi: “Allahdan kömək diləyin və səbir edin! Şübhəsiz ki, yer üzü Allahındır. O, bəndələrindən dilədiyi kimsəni onun varisi edər. Gözəl aqibət təqva sahiblərinin olacaqdır”.
(Əraf surəsi, 128)
(İsrail oğulları) dedilər: “Sən bizə gəlməmişdən əvvəl də bizə əziyyət verilirdi, sən bizə gələndən sonra da”. (Musa) dedi: “Ümid olunur ki, Rəbbiniz düşməninizi məhv edər və (onların yerinə) sizi yer üzünün hakimi edər, sonra da necə hərəkət edəcəyinizə baxar”.
(Əraf surəsi, 129)
Həqiqətən, Firon ailəsini quraqlıq və məhsul qıtlığı ilə cəzalandırdıq ki, bəlkə, düşünüb ibrət alalar.
(Əraf surəsi, 130)
Onlara xeyir gəldiyi zaman: “Bu bizim haqqımızdır!” - deyirdilər. Əgər onlara bir pislik üz verərsə, Musa və onunla bərabər olanları uğursuz sayırdılar. Bilin ki, onların uğursuzluğu yalnız Allah tərəfindəndir. Lakin onların çoxu bilməz.
(Əraf surəsi, 131)
Onlar dedilər: “Bizi sehrləmək üçün nə qədər möcüzə gətirsən də sənə iman edən deyilik”.
(Əraf surəsi, 132)
Biz də ayrı-ayrı möcüzələr olmaqla onlara tufan, çəyirtkə, həşərat, qurbağalar və qan göndərdik. Yenə də onlar təkəbbürləndilər və günahkar bir qövm oldular.
(Əraf surəsi, 133)
Onlara əzab gəldiyi zaman dedilər: “Ey Musa! Sənə verdiyi əhdin hörmətinə bizim üçün Rəbbinə dua et! Əgər əzabı bizdən dəf etsən, mütləq sənə iman edəcək və hökmən İsrail oğullarını səninlə göndərəcəyik”.
(Əraf surəsi, 134)
Elə ki, müəyyən bir müddətə qədər əzabı onlardan dəf etdik, dərhal sözlərindən döndülər.
(Əraf surəsi, 135)
Biz də ayələrimizi (möcüzələrimizi) yalanladıqlarına və düşünüb təfəkkür etmədiklərinə görə onlardan intiqam aldıq və onları dənizdə boğduq.
(Əraf surəsi, 136)
Zəif qövmü (İsrail oğullarını) yerin bərəkət verdiyimiz şərq və qərb tərəflərinə varis (hakim) etdik. Səbir etdiklərinə görə Rəbbinin İsrail oğullarına verdiyi gözəl söz yerinə yetdi. Firon və qövmünün düzəltdikləri və ucaltdıqları (binaları) isə məhv etdik.
(Əraf surəsi, 137)
İsrail oğullarını dənizdən keçirtdik və onlar, özlərinə xas bütlərə sitayiş edən bir qövmlə rastlaşdılar. (İsrail oğulları) dedilər: “Ey Musa! Bizə də onların ilahları kimi bir ilah düzəlt!” Musa dedi: “Həqiqətən, siz cahil bir qövmsünüz.
(Əraf surəsi, 138)
Şübhəsiz ki, bunların içində olduqları din çökmüşdür. Etdikləri işlər də batildir!”
(Əraf surəsi, 139)
Musa dedi: “Allah sizi aləmlərə üstün etmiş ikən sizin üçün Allahdan başqa bir ilah istəyim?!”
(Əraf surəsi, 140)
Vaxtilə sizə əzabın ən şiddətlisini verən Firon əhlindən sizi xilas etdik. Onlar sizin oğlanlarınızı öldürür, qadınlarınızı isə sağ buraxırdılar. Bunda Rəbbiniz tərəfindən (sizin üçün) böyük bir imtahan vardı.
(Əraf surəsi, 141)
Musa ilə otuz gecə (ibadət etməsi) barədə vədələşdik və on gecə də ona əlavə etdik. Beləcə Rəbbinin təyin etdiyi müddət qırx gecə oldu. Musa qardaşı Haruna: “Sən qövmüm içərisində mənim yerimə keçib (onları) islah et və fitnə-fəsad törədənlərin yolunu izləmə!” – dedi.
(Əraf surəsi, 142)
Təyin etdiyimiz vaxtda Musa gəlib Rəbbi onunla danışdığı zaman o dedi: “Ey Rəbbim! Özünü mənə göstər ki, Sənə baxım!” Allah dedi: “Sən Məni əsla görə bilməzsən. Lakin bu dağa bax. Əgər o yerində dura bilsə, sən də Məni görəcəksən”. Rəbbi dağa təcəlla etdiyi zaman onu parça-parça etdi. Musa da bayılıb yerə yıxıldı. Ayıldığı zaman: “Sən pak və müqəddəssən! Sənə tövbə etdim və mən iman edənlərin birincisiyəm!” - dedi.
(Əraf surəsi, 143)
Allah dedi: “Ey Musa! Mən vəhylərimlə və səninlə danışmağımla səni insanlardan seçib üstün tutdum. Ona görə də sənə verdiyimi al və şükür edənlərdən ol!”
(Əraf surəsi, 144)
(Din barəsində) hər cür nəsihəti və hər şeyin izahını onun üçün lövhələrdə yazdıq. Bunları möhkəm tut və qövmünə də onların ən gözəlindən yapışmalarını əmr et! Yaxın bir vaxtda sizə fasiqlərin yurdunu göstərəcəyəm.
(Əraf surəsi, 145)
(Tura gedən) Musanın ardınca qövmü zinət əşyalarından (düzəltdikləri) və böyürtüsü olan bir buzov heykəlini özlərinə (ilah) qəbul etdilər. Görmədilərmi ki, o (buzov) nə onlarla danışır, nə də onlara yol göstərə bilir?! Onu özlərinə (ilah) qəbul edərək zalım kimsələr oldular.
(Əraf surəsi, 148)
Onlar (buzova sitayiş etməkdən) peşman olub haqq yoldan azdıqlarını gördükləri zaman dedilər: “Əgər Rəbbimiz bizə mərhəmət etməsə və bizi bağışlamasa, həqiqətən, biz ziyana uğrayanlardan olacağıq”.
(Əraf surəsi, 149)
Musa qəzəbli və kədərli halda qövmünün yanına qayıtdıqda: “Məndən sonra arxamca nə pis işlər görmüsünüz! Rəbbinizin əmrini (gözləməyib) tələsdinizmi?” - dedi və lövhələri yerə atıb qardaşını (Harunu) başından tutaraq özünə tərəf çəkdi. (Harun) dedi: “Ey anam oğlu! Həqiqətən, bu qövm məni zəif gördü və az qalsın məni öldürürdülər. Düşmənləri mənə güldürmə və məni də zalım qövmlə bir tutma!”
(Əraf surəsi, 150)
Musa dedi: “Ey Rəbbim! Məni və qardaşımı bağışla! Bizi Öz mərhəmətinə daxil et. Sən rəhm edənlərin ən rəhmlisisən!”
(Əraf surəsi, 151)
Şübhəsiz ki, buzovu özlərinə (ilah) qəbul edənlər Rəbbindən (gələcək) bir qəzəbə və dünya həyatında zillətə düçar olacaqlar. Biz iftira yaxanları məhz belə cəzalandırırıq.
(Əraf surəsi, 152)
Pis əməllər etdikdən sonra tövbə edib iman edənlərə gəldikdə, şübhəsiz ki, Rəbbin ondan (o tövbədən) sonra bağışlayandır, rəhmlidir.
(Əraf surəsi, 153)
Musanın qəzəbi yatışdığı zaman lövhələri götürdü. O lövhələrdəki yazılarda Rəbbindən qorxanlar üçün doğru yol və mərhəmət vardı.
(Əraf surəsi, 154)
Musa təyin etdiyimiz vaxt üçün öz qövmündən yetmiş adam seçdi. Onlar zəlzələyə məruz qaldıqları zaman Musa dedi: “Ey Rəbbim! Əgər istəsəydin, onları da, məni də daha əvvəl məhv edərdin. Aramızdakı səfehlərin etdikləri əməllərə görə bizi (hamımızı) məhv edəcəksən? Bu, Sənin imtahanından başqa bir şey deyil. Sən onunla dilədiyin kimsəni zəlalətə düçar edər, dilədiyini də doğra yola yönəldərsən. Sən bizim himayədarımızsan. Bizi bağışla və bizə rəhm et! Sən bağışlayanların ən xeyirlisisən.
(Əraf surəsi, 155)
Bizə bu dünyada da, axirətdə də yaxşılıq yaz (nəsib et)! Biz Sənə döndük!” Allah buyurdu: “Dilədiyim kimsəni əzabıma düçar edərəm. Mərhəmətim isə hər şeyi əhatə etmişdir. Mərhəmətimi müttəqi olan, zəkatı verən və ayələrimizə iman edən kimsələrə yazacağam (nəsib edəcəyəm)”.
(Əraf surəsi, 156)
Əllərindəki Tövratda və İncildə (əlamətlərinin) yazıldığını gördükləri ümmi (təhsili olmayan) elçi olan rəsula tabe olanlara o elçi yaxşılığı əmr edər, pis işləri qadağan edər, təmiz nemətləri halal edər, murdar şeyləri isə haram edər. Onların ağır yükünü və üstlərindəki zincirləri götürər. O kəslər ki, elçiyə iman edər, ona hörmət göstərər, yardım edər və onunla birlikdə endirilən nura (Qurana) tabe olarlar, onlar əsil nicat tapanlardır!
(Əraf surəsi, 157)
De: “Ey insanlar! Həqiqətən, mən göylərin və yerin hakimi olan Allah tərəfindən sizin hamınıza göndərilən elçisiyəm. Ondan başqa heç bir ilah yoxdur. O dirildir və öldürür. Elə isə, həm Allaha, həm də Allaha və Onun sözlərinə iman edən ümmi (təhsili olmayan) elçi olan rəsuluna iman edin! Ona tabe olun ki, bəlkə siz doğru yolu tapa biləsiniz!”
(Əraf surəsi, 158)
Musanın qövmündən elə bir dəstə var ki, onlar (insanları) haqq yola yönəldir və ona əsasən ədalətlə hökm edirlər.
(Əraf surəsi, 159)
Biz onları (İsrail oğullarını) on iki qəbiləyə ayırdıq. Qövmü ondan su istədiyi zaman biz Musaya: “Əsanı daşa vur!” – deyə vəhy etdik. Ondan dərhal on iki çeşmə fışqırdı. Hər qəbilə özünün su içmə yerini bildi. Buludlarla da onların üstünə kölgə saldıq. Onlara qüdrət halvası və bildirçin əti də endirdik. (Onlara dedik ki:) “Sizə verdiyimiz ruzilərin təmiz olanından yeyin!” Ancaq onlar (əmrlərimizə itaət etməyərək) Bizə deyil, özlərinə zülm edirdilər.
(Əraf surəsi, 160)
O zaman onlara belə deyilmişdi: “Bu şəhərdə (Qüdsdə) məskunlaşın. Ondan (nemətlərindən) istədiyiniz kimi yeyin. “Hittə!” (Bizi bağışla!) deyin və qapıdan əyilərək daxil olun ki, sizin günahlarınızı bağışlayaq”. Biz yaxşı işlər görənlərin mükafatlarını daha da artıracağıq.
(Əraf surəsi, 161)
Ancaq onlardan zalım olanlar, özlərinə deyilən sözü başqası ilə dəyişdirdilər. Zülm etdiklərinə görə Biz də onlara göydən bir əzab göndərdik.
(Əraf surəsi, 162)
Sonra onların ardınca Musanı və Harunu möcüzələrimizlə Firona və onun qövmünə göndərdik. Ancaq onlar təkəbbürləndilər və günahkar bir qövm oldular.
(Yunis surəsi, 75)
Tərəfimizdən onlara haqq gəldiyi zaman: “Şübhəsiz, bu açıq-aşkar bir sehrdir!” - dedilər.
(Yunis surəsi, 76)
Musa: “Sizə haqq gəldiyi zaman onun barəsində beləmi deyirsiniz? Bu sehrdirmi? Halbuki sehrbazlar nicat tapmazlar!” - dedi.
(Yunis surəsi, 77)
Onlar dedilər: “Bizi atalarımızın yolundan döndərəsiniz və yer üzündə hökmranlıq ikinizə qalsın deyəmi gəldiniz? Halbuki biz sizə iman edəsi deyilik”.
(Yunis surəsi, 78)
Firon dedi: “Bütün bilikli sehrbazları yanıma gətirin!”
(Yunis surəsi, 79)
Sehrbazlar gəldiyi zaman Musa onlara: “Siz atacağınız şeyləri (sehr alətlərini) atın!” – dedi.
(Yunis surəsi, 80)
Onlar (əllərindəki ipləri yerə) atdıqları zaman Musa dedi: “Sizin etdiyiniz sehrdir. Şübhəsiz ki, Allah onu boşa çıxaracaqdır. Həqiqətən, Allah fitnə-fəsad törədənlərin əməlini islah etməz.
(Yunis surəsi, 81)
Günahkarların xoşuna gəlməsə də, Allah sözləri ilə həqiqəti ortaya çıxaracaqdır”.
(Yunis surəsi, 82)
Firon və qövmünün işgəncə verməsindən qorxduqları üçün öz qövmündən Musaya yalnız bir dəstə iman etdi. Çünki Firon həqiqətən, o yerin hökmdarı və həddi aşanlardan idi.
(Yunis surəsi, 83)
Musa dedi: “Ey qövmüm, əgər Allaha iman edib təslim olmusunuzsa, yalnız Ona təvəkkül edin!”
(Yunis surəsi, 84)
Onlar da belə dedilər: “Biz Allaha təvəkkül etdik. Ey Rəbbimiz, bizi zalımların sınağına çevirmə!
(Yunis surəsi, 85)
Mərhəmətinlə bizi inkar edən qövmdən xilas et!”
(Yunis surəsi, 86)
Musaya və qardaşına: “(Təhlükəsizlik məqsədilə) qövmünüz üçün Misirdə evlər hazırlayın və evlərinizi namazgah edin! Namazı düzgün qılın və (ey Musa!) möminləri müjdələ!” - deyə vəhy etdik.
(Yunis surəsi, 87)
Musa dedi: “Ey Rəbbimiz! Sən Firona və qövmünə dünya həyatında zinət və mal-mülk vermisən. Ey Rəbbimiz! (İnsanları) sənin yolundan azdırsınlar deyəmi (verdin)? Ey Rəbbimiz! Onların mal-mülkünü yox et və qəlbini elə sərtləşdir ki, şiddətli əzabı görməyincə iman etməsinlər!”
(Yunis surəsi, 88)
Allah buyurdu: “İkinizin də duası qəbul olunmuşdur. Ona görə də haqq yolunda möhkəm olun və bilməyənlərin yolundan getməyin!”
(Yunis surəsi, 89)
İsrail oğullarını dənizdən keçirtdik. Firon və əsgərləri zalımcasına və düşməncəsinə onları izlədilər. Nəhayət, Firon boğularkən dedi: “Mən İsrail oğullarının inandığı ilahdan başqa bir ilah olmadığına iman etdim. Mən də müsəlmanlardanam!”
(Yunis surəsi, 90)
İndimi (iman etdin)? Halbuki daha əvvəl (Allaha) üsyan etmişdin və fitnə-fəsad törədənlərdən idin.
(Yunis surəsi, 91)
(Ey Firon!) Səndən sonrakılara ibrət olsun deyə bu gün sənin (cansız) bədənini xilas edəcəyik. Həqiqətən, insanların çoxu ayələrimizdən qafildir.
(Yunis surəsi, 92)
And olsun ki, İsrail oğullarını gözəl bir yurda yerləşdirdik və onlara təmiz nemətlər bəxş etdik. Onlara elm (Quran) gələnə qədər ixtilafa düşmədilər. Şübhəsiz ki, qiyamət günü Rəbbin ixtilaf etdikləri məsələlər barəsində onların arasında hökm verəcəkdir.
(Yunis surəsi, 93)
Şübhəsiz, Biz Musanı da möcüzələrimizlə və açıq-aşkar bir dəlillə göndərdik -
(Hud surəsi, 96)
Həqiqətən, Biz Musaya Kitabı verdik, ancaq onun barəsində ixtilaf baş verdi. Əgər daha əvvəl Rəbbindən (əzabın təxirə salınmasına dair) bir söz olmasaydı, mütləq aralarında hökm verilərdi. Həqiqətən, onlar Quran barəsində də şəkk-şübhə içindədirlər.
(Hud surəsi, 110)
Şübhəsiz ki, Biz Musanı da öz qövmünü qaranlıqlardan aydınlığa çıxartması və onlara Allahın günlərini (nemətlərini) xatırlatması üçün möcüzələrimizlə göndərdik. Həqiqətən, bunda çox səbir edib şükür edən hər kəs üçün ibrətlər vardır.
(İbrahim surəsi, 5)
O zaman Musa öz qövmünə belə demişdi: “Allahın sizə olan nemətini xatırlayın! Çünki O, sizə şiddətli işgəncə verən və (yeni doğulan) uşaqlarınızı öldürüb qadınlarınızı sağ buraxan Firon ailəsindən sizi xilas etdi. (Bütün) bunlarda Rəbbinizdən sizin üçün böyük bir imtahan vardır”.
(İbrahim surəsi, 6)
Vaxtilə Rəbiniz: “Əgər şükür etsəniz, mütləq sizə (nemətimi) artıracağam. Əgər nankorluq etsəniz, (bilin ki,) həqiqətən, əzabım çox şiddətlidir!” – deyə bildirmişdi.
(İbrahim surəsi, 7)
Musa demişdi: “Siz və yer üzündə olanların hamısı nankorluq etsəniz belə, (bilin ki,) həqiqətən, Allahın heç bir şeyə ehtiyacı yoxdur və O, şükür edilməyə layiqdir”.
(İbrahim surəsi, 8)
Musaya Kitabı verdik və İsrail oğullarına: “Məndən başqa heç kimi vəkil tutmayın!” - deyərək onu bir hidayət rəhbəri etdik.
(İsra surəsi, 2)
Şübhəsiz, Biz Musaya açıq-aşkar doqquz möcüzə verdik. İsrail oğullarından da soruş. Musa onların yanına gəldiyi zaman Firon ona: “Ey Musa! Mən sənin ovsunlandığını zənn edirəm”, - demişdi.
(İsra surəsi, 101)
Musa belə cavab vermişdi: “Şübhəsiz, sən də bilirsən ki, bunları göylərin və yerin Rəbbi ibrət olaraq nazil etdi. Ey Firon, mən də sənin məhv olduğunu düşünürəm!”
(İsra surəsi, 102)
Firon onları ölkədən çıxartmaq istədi. Ona görə də Biz onu və onunla birlikdə olanların hamısını (dənizdə) boğduq.
(İsra surəsi, 103)
Bundan sonra İsrail oğullarına: “Siz o yerdə məskunlaşın! Vəd olunan axirət gəlib çatdığı zaman sizin hamınızı bir yerə yığacağıq”, - dedik.
(İsra surəsi, 104)
Bir zaman Musa gənc yoldaşına belə demişdi: “İki dənizin qovuşduğu yerə çatana qədər yol gedəcəyəm, yaxud uzun müddət yoluma davam edəcəyəm”.
(Kəhf surəsi, 60)
Onlar iki dənizin qovuşduğu yerə çatdıqları zaman balığı unutmuşdular. Həmin balıq isə dənizə girib gözdən itmişdi.
(Kəhf surəsi, 61)
(Oradan) keçib getdikləri zaman Musa gəncə dedi: “Günorta yeməyimizi gətir! Bu səfərimiz bizi yaman yordu”.
(Kəhf surəsi, 62)
Gənc dedi: “Gördünmü, biz qayaya sığındığımız zaman mən balığı unutdum. Onu xatırlamağı mənə məhz şeytan unutdurdu. O da qeyri-adi bir şəkildə dənizə girib getmişdir”.
(Kəhf surəsi, 63)
Musa: “İstədiyimiz məhz bu idi!” - dedi. Onlar dərhal özlərinin ayaq izləri ilə geri qayıtdılar.
(Kəhf surəsi, 64)
Beləcə, (orada) Öz dərgahımızdan rəhmət bəxş etdiyimiz və elm öyrətdiyimiz bir bəndəmizi (Xızırı) tapdılar.
(Kəhf surəsi, 65)
Musa ona: “Sənə öyrədilmiş doğru yolu göstərən elmdən mənə öyrətmək şərtilə səninlə gələ bilərəmmi?” – dedi.
(Kəhf surəsi, 66)
O dedi: “Doğrusu, sən mənimlə (yoldaşlığa) səbir edə bilməzsən!
(Kəhf surəsi, 67)
Axı (həqiqətini) dərk edə bilmədiyin bir şeyə necə səbir edə bilərsən?
(Kəhf surəsi, 68)
Musa dedi: “İnşaAllah, sən mənim səbirli olduğumu görəcəksən. Sənin işlərinə qarşı çıxmayacağam!”
(Kəhf surəsi, 69)
O dedi: “Əgər mənimlə gələcəksənsə, səbəbini sənə söyləyənə qədər heç bir şey barəsində məndən soruşma!”
(Kəhf surəsi, 70)
Beləcə, o ikisi yola düşdülər. Nəhayət, gəmiyə mindikləri zaman (Xızır) onu deşdi. Musa dedi: “Gəmidəkiləri suda boğmaq üçünmü onu deşdin? Həqiqətən, sən pis bir iş gördün”.
(Kəhf surəsi, 71)
(Xızır:) “Mən demədimmi ki, sən mənimlə (yoldaşlığa) səbir edə bilməzsən?” - dedi.
(Kəhf surəsi, 72)
Musa: “Unutduğum bir şeyə görə məni danlama və işimi çətinləşdirmə!” – dedi.
(Kəhf surəsi, 73)
Yenə yollarına davam etdilər. Nəhayət, bir oğlan uşağı ilə rastlaşdıqları zaman (Xızır) onu öldürdü. Musa dedi: “Heç kimi öldürməmiş tər-təmiz bir canamı qəsd etdin? Həqiqətən, sən çox pis bir iş gördün!”
(Kəhf surəsi, 74)
(Xızır) dedi: “Sənə deməmişdimmi ki, mənim yanımda səbir edə bilməzsən?
(Kəhf surəsi, 75)
(Musa): “Əgər bundan sonra səndən bir şey soruşsam, o zaman mənimlə yoldaşlıq etmə! Artıq məndən gələcək üzrxahlığın son həddinə çatdın.
(Kəhf surəsi, 76)
Onlar yenə yollarına davam etdilər. Nəhayət, bir qəsəbəyə gəlib çatdıqları zaman oranın əhalisindən yemək istədilər. Ancaq onlar o ikisini qonaq etməkdən imtina etdilər. Bu zaman o ikisi orada yıxılmaq üzrə olan bir divar gördülər. (Xızır) dərhal onu düzəltdi. (Musa:) “Əgər istəsəydin, əlbəttə, onun müqabilində bir muzd alardın”, - dedi.
(Kəhf surəsi, 77)
(Xızır) dedi: “Bu, mənimlə sənin ayrılma vaxtımızdır. Səbir edə bilmədiyin şeylərin yozumunu sənə xəbər verəcəyəm.
(Kəhf surəsi, 78)
Gəmiyə gəldikdə, o, dənizdə işləyən yoxsul kimsələrə məxsus idi. Mən də onu qüsurlu vəziyyətə salmaq istədim. Çünki orada bütün (qüsursuz) gəmiləri qəsb edən bir kral var idi.
(Kəhf surəsi, 79)
Oğlan uşağına gəldikdə, onun ata-anası mömin idilər. Biz onun ata-anasını azğınlığa və küfrə sövq etməsindən qorxduq.
(Kəhf surəsi, 80)
Beləcə, istədik ki, Rəbbi onlara əvəzində ondan daha təmiz və daha mərhəmətli birini bəxş etsin.
(Kəhf surəsi, 81)
Divara gəldikdə isə, o, şəhərdəki iki yetim oğlan uşağına məxsus idi. Onun altında onlara aid bir xəzinə vardı. Ataları da yaxşı insan idi. Rəbbin istədi ki, onlar həddi-büluğa çatıb Rəbbindən bir rəhmət olaraq öz xəzinələrini çıxartsınlar. Mən bunu öz ixtiyarımla etmədim. Bu, səbir edə bilmədiyin şeylərin izahıdır”.
(Kəhf surəsi, 82)
Kitabda Musanı da an! Həqiqətən, o, ixlas sahibi idi. O, həm rəsul, həm də nəbi idi.
(Məryəm surəsi, 51)
Musanın əhvalatı sənə gəlib çatdımı?
(Taha surəsi, 9)
Bir zaman o, bir alov görmüş və ailəsinə belə demişdi: “Siz (burada) qalın! Mən bir alov gördüm. Bəlkə, mən ondan sizə bir məşəl gətirər, yaxud alovun yanında bir bələdçi taparam”.
(Taha surəsi, 10)
Musa ora gəlib çatan zaman ona belə bir nida gəldi: “Ey Musa!
(Taha surəsi, 11)
Həqiqətən, Mən sənin Rəbbinəm. Dərhal çarıqlarını çıxart. Çünki sən müqəddəs vadi olan Tuvadasan!
(Taha surəsi, 12)
Mən səni seçdim. Ona görə də vəhyə qulaq as!
(Taha surəsi, 13)
Şübhəsiz, Mən Allaham. Məndən başqa heç bir ilah yoxdur. Ona görə də Mənə ibadət et və Məni anmaq üçün namaz qıl!
(Taha surəsi, 14)
O Saat mütləq gələcəkdir! Hər kəs etdiklərinin əvəzini alsın deyə az qalsın onu (n vaxtını) gizlədirəm.
(Taha surəsi, 15)
Ona (axirətə) inanmayan və nəfsinin arzularına uyan kimsə səni əsla (ona inanmaqdan) yayındırmasın! Yoxsa məhv olarsan!
(Taha surəsi, 16)
Musa dedi: “O mənim əsamdır. Ona söykənirəm və onunla qoyunlarım üçün yarpaq silkələyirəm. Həmçinin başqa məqsədlərlə də ondan istifadə edirəm”.
(Taha surəsi, 18)
Allah dedi: “Ey Musa! Onu (əsanı) at!”
(Taha surəsi, 19)
Musa dərhal onu atdı. Bir də gördü ki, o, sürətlə sürünən bir ilan oldu.
(Taha surəsi, 20)
Allah buyurdu: “Qorxma, götür onu! Biz onu əvvəlki şəklinə salacağıq.
(Taha surəsi, 21)
Bir də, əlini qoltuğunun altına sal ki, başqa bir möcüzə olaraq (əlin) qüsursuz bir şəkildə ağappaq çıxsın!
(Taha surəsi, 22)
Ən böyük möcüzələrimizdən bəzilərini sənə göstərmək məqsədilə (bunları etdik).
(Taha surəsi, 23)
Fironun yanına get! Həqiqətən, o, həddini aşmışdır”.
(Taha surəsi, 24)
Musa dedi: “Ey Rəbbim, qəlbimi genişlət!
(Taha surəsi, 25)
Şübhəsiz ki, Sən bizi görürsən”.
(Taha surəsi, 35)
Allah dedi: “İstədiklərin sənə verilmişdir, ey Musa!
(Taha surəsi, 36)
Şübhəsiz ki, sənə bir dəfə də nemət vermişdik.
(Taha surəsi, 37)
Bir zaman anana belə vəhy etmişdik:
(Taha surəsi, 38)
“Onu (Musanı) bir sandığa qoyub suya burax ki, su onu sahilə çıxartsın, beləliklə Mənim və onun düşməni olan (Firon) onu götürsün. (Ey Musa!) gözümün qabağında boya-başa çatasan deyə sənə Özümdən bir sevgi yönəltdim.”
(Taha surəsi, 39)
(Ey Musa!) O zaman sənin bacın gedib (saraydakılara): “Ona baxa biləcək birini sizə göstərimmi?” - demişdi. Beləcə, gözü aydın olsun və kədərlənməsin deyə, səni anana qaytardıq. Sən bir nəfəri öldürmüşdün. Biz də səni qəm-qüssədən qurtarmış və çətin sınaqlardan keçirmişdik. Buna görə də illərlə Mədyən xalqının arasında qalmışdın. Sonra təyin edilmiş bir vaxtda (bu məqama) gəldin, ey Musa!
(Taha surəsi, 40)
Mən səni Özüm üçün (elçi) seçdim.
(Taha surəsi, 41)
Sən və qardaşın möcüzələrimlə gedin və Məni zikr etməkdə səhlənkar olmayın!
(Taha surəsi, 42)
Fironun yanına gedin! Həqiqətən, o, həddini aşmışdır.
(Taha surəsi, 43)
Onunla yumşaq danışın! Ola bilsin ki, öyüd alar, yaxud qorxar”.
(Taha surəsi, 44)
Onlar (Musa və Harun) belə dedilər: “Ey Rəbbimiz! Doğrusu biz, onun bizə sərt davranacağından, yaxud həddini aşıb azğınlaşacağından qorxuruq”.
(Taha surəsi, 45)
Allah buyurdu: “Qorxmayın! Şübhəsiz ki, Mən sizinləyəm. Hər şeyi eşidir və görürəm.
(Taha surəsi, 46)
Onun yanına gedib belə deyin: “Biz sənin Rəbbinin elçiləriyik. Ona görə də İsrail oğullarını bizimlə göndər və onlara əziyyət etmə! Biz sənə Rəbbindən bir dəlil gətirmişik. Haqq yola uyanlara salam olsun!
(Taha surəsi, 47)
Şübhəsiz, bizə: “(Elçiləri) yalanlayıb haqq yoldan üz çevirənlərə əzab veriləcəkdir!” - deyə vəhy olunmuşdur.
(Taha surəsi, 48)
(Firon) dedi: “Bəs sizin Rəbbiniz kimdir, ey Musa?”
(Taha surəsi, 49)
Musa dedi: “Bizim Rəbbimiz hər şeyə öz xüsusiyyətini verən, sonra da doğru yolu göstərəndir”.
(Taha surəsi, 50)
(Firon:) “Elə isə bəs əvvəlki millətlərin halı necə olacaq?” - dedi.
(Taha surəsi, 51)
Musa dedi: “Onların məlumatı Rəbbimin dərgahındakı bir kitabdadır (lövhi-məhfuzdadır). Rəbbim əsla xəta etməz və əsla unutmaz!”
(Taha surəsi, 52)
O (Rəbb) ki, yer üzünü sizin üçün beşik etdi, orada sizin üçün yollar saldı və göydən su endirdi. Onunla da (yerdən) müxtəlif növ bitkilərdən cüt-cüt çıxartdıq.
(Taha surəsi, 53)
(Onlardan) həm özünüz yeyin, həm də heyvanlarınızı otarın. Həqiqətən, bunda təmiz ağıl sahibləri üçün (Allahın qüdrətini göstərən) işarələr vardır.
(Taha surəsi, 54)
Sizi ondan (torpaqdan) yaratdıq. Sizi yenə ora qaytaracaq və (axirətdə) təkrar oradan çıxardacağıq.
(Taha surəsi, 55)
Həqiqətən, Biz bütün möcüzələrimizi ona (Firona) göstərdik. Ancaq o yalanladı və rədd etdi.
(Taha surəsi, 56)
(Firon) belə dedi: “Ey Musa! Etdiyin sehrlə bizi yurdumuzdan çıxartmaq üçün gəldin?
(Taha surəsi, 57)
Elə isə mütləq sənə onun kimi bir sehr göstərəcəyik. Bizimlə öz aranda bizim də, sənin də etiraz etməyəcəyin münasib bir məkan və vaxt təyin et!”
(Taha surəsi, 58)
Musa dedi: “Sizinlə görüş vaxtımız bayram günü, insanların toplaşacağı səhər vaxtıdır”.
(Taha surəsi, 59)
Bu zaman Firon dönüb getdi və öz hiyləgərlik vasitələrini (sehrbazlarını) topladıqdan sonra gəldi.
(Taha surəsi, 60)
Musa onlara dedi: “Vay halınıza! Yalandan Allaha iftira yaxmayın! Yoxsa O sizi əzabla məhv edər. İftira yaxan kimsə zərərə uğramışdır”.
(Taha surəsi, 61)
Beləcə, onlar öz aralarında işlərini müzakirə etdilər və gizli-gizli pıçıldaşdılar.
(Taha surəsi, 62)
(Sehrbazlar) dedilər: “Həqiqətən, bu ikisi sehrləri vasitəsilə sizi yurdunuzdan çıxartmaq və sizin nümunəvi yolunuzu yox etmək istəyən sehrbazlardır.
(Taha surəsi, 63)
Ona görə də hiyləgərlik vasitələrinizi cəmləşdirin, sonra da sıra ilə gəlin. Bu gün qalib gələn qurtulacaqdır!”
(Taha surəsi, 64)
(Sehrbazlar) dedilər: “Ey Musa! Ya sən at, ya da əvvəlcə biz ataq”.
(Taha surəsi, 65)
Musa: “Xeyr, siz atın!” - dedi. Bu zaman onların sehri nəticəsində ona elə gəldi ki, onların ipləri və çomaqları (ilan kimi) sürünür.
(Taha surəsi, 66)
Buna görə də Musa daxilən qorxu hiss etdi.
(Taha surəsi, 67)
Biz dedik: “Qorxma! Sən mütləq qalib gələcəksən!
(Taha surəsi, 68)
Sağ əlindəkini at ki, onların düzəltdiklərini (sehrbazlıq vasitələrini) udsun. Onların düzəltdikləri yalnız bir sehrbaz hiyləsidir. Sehrbaz isə, hara gedirsə getsin, nicat tapa bilməz!”
(Taha surəsi, 69)
Bu zaman sehrbazlar səcdəyə qapanıb: “Biz Harunun və Musanın Rəbbinə iman etdik!” - dedilər.
(Taha surəsi, 70)
(Firon) dedi: “Mən sizə icazə verməmiş ona iman etdiniz. Şübhəsiz ki, o, sizə sehri öyrədən böyüyünüzdür. Ona görə də mən sizin əllərinizi və ayaqlarınızı çarpaz kəsdirəcəyəm və sizi xurma ağaclarının kötüklərindən asdıracağam. O zaman hansımızın əzabının daha şiddətli və daimi olduğunu biləcəksiniz!”
(Taha surəsi, 71)
Onlar dedilər: “Biz səni, bizə gələn açıq-aşkar möcüzələrdən və bizi yaradandan üstün tutmayacağıq. Ona görə də nəyə hökm verəcəksənsə, ver. Sən ancaq bu dünyada hökm verə bilərsən.
(Taha surəsi, 72)
Xətalarımızı və sənin bizə zorla etdirdiyin sehri bağışlaması üçün Rəbbimizə iman etdik. Allah daha xeyirlidir və əbədidir!”
(Taha surəsi, 73)
Şübhəsiz ki, kim Rəbbinin hüzuruna günahkar olaraq gələrsə, onun üçün cəhənnəm vardır. O, orada nə ölər, nə də yaşayar.
(Taha surəsi, 74)
Kim də yaxşı əməllər etmiş bir mömin olaraq Onun hüzuruna gələrsə, onlar üçün ən yüksək dərəcələr vardır.
(Taha surəsi, 75)
İçində əbədi qalacaqları, altından çaylar axan Ədn cənnətləri! Bu, (günahlardan) təmizlənənlərin mükafatıdır.
(Taha surəsi, 76)
Şübhəsiz ki, Biz Musaya: “Bəndələrimlə birlikdə gecə yola çıx! (Fironun sizə) yetişməsindən qorxmadan və əndişəyə düşmədən onlar üçün dənizdə quru bir yol aç!” - deyə vəhy etdik.
(Taha surəsi, 77)
Buna görə də Firon ordusu ilə onları təqib etdi. Beləcə, dəniz onları büsbütün suya qərq etdi.
(Taha surəsi, 78)
Firon öz qövmünü azdırdı və doğru yola yönəltmədi.
(Taha surəsi, 79)
Ey israil oğulları! Biz sizi düşməninizdən xilas etdik. Tur dağının sağ tərəfinə (gəlməyiniz üçün) sizinlə vədələşdik. Sizə (göydən) qüdrət halvası və bildirçin əti endirdik.
(Taha surəsi, 80)
Sizə verdiyimiz ruzilərin təmiz olanlarından (halalından) yeyin! Lakin bu barədə nankorluq etməyin! Yoxsa qəzəbimə düçar olarsınız. Qəzəbimə düçar olan isə, şübhəsiz ki, məhv olmuşdur.
(Taha surəsi, 81)
Həqiqətən, Mən tövbə edib iman edən, yaxşı işlər görən sonra da doğru yolda gedən kimsəni bağışlayanam!
(Taha surəsi, 82)
(Allah buyurdu:) “Ey Musa! Səni öz qövmündən ayrılmaq üçün tələsməyə vadar edən nədir?”
(Taha surəsi, 83)
Musa dedi: “Onlar da arxamca gəlirlər. Ey Rəbbim! Razı qalasan deyə Sənin hüzuruna tələsərək gəldim”.
(Taha surəsi, 84)
Allah dedi: “Biz səndən sonra qövmünü sınağa çəkdik. Samiri onları doğru yoldan çıxartdı.
(Taha surəsi, 85)
Buna görə də Musa qəzəbli və kədərli bir halda qövmünün yanına qayıdıb dedi: “Ey qövmüm! Rəbbiniz sizə gözəl bir vəd verməmişdimi? (Sizdən ayrı qaldığım) zamanmı sizə uzun gəldi, yoxsa Rəbbinizdən sizə bir qəzəb gəlməsinimi istədiniz ki, mənə verdiyiniz sözünüzdən döndünüz?”
(Taha surəsi, 86)
Onlar dedilər: “Sənə verdiyimiz sözdən öz iradəmizlə dönmədik. Ancaq biz (Firon) qövmünün zinət əşyalarından ibarət bir yükü gətirmişdik. Onları (oda) atdıq. Samiri də atdı”.
(Taha surəsi, 87)
(Samiri) onlar üçün böyürən bir buzov heykəli düzəltdi. Onlar da belə dedilər: “Bu sizin də, Musanın da ilahıdır. Lakin o (bunu) unutmuşdur”.
(Taha surəsi, 88)
Bəs onlar (buzovun) cavab verə bilmədiyini və onlara nə bir zərər, nə də bir xeyir verməyə qadir olmadığını görmürlərmi?!
(Taha surəsi, 89)
Həqiqətən, Harun daha əvvəl onlara: “Ey qövmüm! Siz onunla ancaq sınağa çəkildiniz. Sizin Rəbbiniz şübhəsiz ki, Rəhmandır. Ona görə də mənə uyun və əmrimə itaət edin!” - demişdi.
(Taha surəsi, 90)
Onlar: “Musa yanımıza qayıdana qədər ona (buzova) sitayiş etməkdən əsla əl çəkməyəcəyik!” - dedilər.
(Taha surəsi, 91)
(Musa qayıtdıqda) dedi: “Ey Harun! Onların (haqq yoldan) azdıqlarını gördüyün zaman sənə nə mane oldu ki,
(Taha surəsi, 92)
Mənim yolumdan getmədin? Sən mənim əmrimə qarşı çıxdın?”
(Taha surəsi, 93)
(Harun) dedi: “Ey anamın oğlu! Saçımı, saqqalımı burax! Sənin: “İsrail oğullarının arasına ayrılıq saldın və mənim dediklərimə riayət etmədin!” - deməyindən qorxdum.
(Taha surəsi, 94)
(Musa) dedi: “Ey Samiri! Sənin məqsədin nədir?”
(Taha surəsi, 95)
(Samiri) dedi: “Mən onların görmədiklərini gördüm. Belə ki, elçinin ləpirindən bir ovuc (torpaq) alıb onu (ərimiş zinət əşyalarının içinə) atdım. Nəfsim bunu mənə gözəl göstərdi”.
(Taha surəsi, 96)
(Musa) dedi: “Elə isə, çıx get! Həyatın boyu: “Mənə yaxınlaşmayın!” - deməli olacaqsan. Həmçinin qurtula bilməyəcəyin bir əzab günü də səni gözləyir. Sitayiş etdiyin ilahına bax! Onu mütləq yandıracaq, sonra da dənizə tullayacağıq.
(Taha surəsi, 97)
Sizin ilahınız Özündən başqa heç bir ilah olmayan Allahdır! O, elmi ilə hər şeyi əhatə etmişdir”.
(Taha surəsi, 98)
Həqiqətən, Biz Musa və Haruna müttəqilər üçün işıq və öyüd olan Furqanı verdik.
(Ənbiya surəsi, 48)
Sonra Musanı və qardaşı Harunu ayələrimizlə və açıq-aşkar bir dəlil (möcüzə) ilə göndərdik -
(Muminun surəsi, 45)
Firona və onun əyanlarına. Ancaq onlar təkəbbürləndilər. Onlar özlərini üstün tutan bir qövm idi.
(Muminun surəsi, 46)
Ona görə də belə dedilər: “Onların qövmü bizim qulumuz olduğu halda, bizim kimi adi iki insanamı inanaq?”
(Muminun surəsi, 47)
Beləliklə, o ikisini yalanladılar və buna görə də məhv edilənlərdən oldular.
(Muminun surəsi, 48)
Şübhəsiz, Biz Musaya kitabı verdik ki, bəlkə (İsrail oğulları) doğru yola yönəlsinlər.
(Muminun surəsi, 49)
Beləcə, (onlara) dedik: “Ayələrimizi yalanlayan qövmün yanına gedin!” Nəhayət, onları tamamilə məhv etdik.
(Furqan surəsi, 36)
Bir zaman Rəbbin Musaya səslənmişdi: “Zalım qövmün yanına get -
(Şuəra surəsi, 10)
Firon qövmünün yanına! Onlar (başlarına gələcək fəlakətdən) qorxmurlarmı?”
(Şuəra surəsi, 11)
Musa dedi: “Ey Rəbbim! Məni təkzib etmələrindən qorxuram.
(Şuəra surəsi, 12)
Ürəyim sıxılır, dilim də söz tutmur (kəkələyirəm). Buna görə Harunu da (mənimlə) elçi olaraq göndər!
(Şuəra surəsi, 13)
Onların mənə isnad etdikləri bir günah da var. Buna görə də məni öldürmələrindən qorxuram”.
(Şuəra surəsi, 14)
Allah buyurdu: “Xeyr (səni öldürə bilməzlər)! Möcüzələrimizlə gedin! Şübhəsiz ki, Biz sizinləyik, hər şeyi eşidirik.
(Şuəra surəsi, 15)
Fironun yanına gedib deyin: “Biz aləmlərin Rəbbinin elçiləriyik!
(Şuəra surəsi, 16)
İsrail oğullarını bizimlə göndər!”
(Şuəra surəsi, 17)
(Firon) dedi: “Biz səni körpə ikən himayəmizə götürüb böyütmədikmi? Sən illərlə aramızda yaşadın.
(Şuəra surəsi, 18)
Edəcəyini də etdin. Sən nankorlardansan!”
(Şuəra surəsi, 19)
Musa dedi: “Mən o işi edərkən nadanlardan idim.
(Şuəra surəsi, 20)
Sizdən qorxduğum üçün dərhal aranızdan qaçdım. Sonra Rəbbim mənə hikmət verdi və məni elçilərdən etdi.
(Şuəra surəsi, 21)
Mənə minnət qoyduğun o nemət də İsrail oğullarını özünə qul etməyindir”.
(Şuəra surəsi, 22)
(Firon qəzəblənərək:) “Mən sizə icazə vermədən ona iman etdiniz. Deməli, o, sizə sehr öyrədən böyüyünüzdür. Əlbəttə, (sizə nə edəcəyimi) biləcəksiniz. Mütləq sizin əllərinizi və ayaqlarınızı çarpaz kəsdirib hamınızı çarmıxa çəkdirəcəyəm!” - dedi.
(Şuəra surəsi, 49)
(Sehrbazlar) dedilər: “Zərəri yoxdur. Biz Rəbbimizə dönəcəyik.
(Şuəra surəsi, 50)
Biz ümid edirik ki, ilk iman edənlər olduğumuza görə Rəbbimiz xətalarımızı bağışlayacaq”.
(Şuəra surəsi, 51)
Biz Musaya: “Bəndələrimlə gecə yola çıx! Şübhəsiz ki, siz (Firon və ordusu tərəfindən) təqib ediləcəksiniz”, - deyə vəhy etdik.
(Şuəra surəsi, 52)
Firon şəhərlərə (əsgər) yığanlar göndərdi.
(Şuəra surəsi, 53)
(Və belə dedi:) “Həqiqətən, bunlar az saylı bir tayfadır.
(Şuəra surəsi, 54)
Biz isə, əlbəttə, gözüaçıq bir camaatıq!”
(Şuəra surəsi, 56)
Beləcə, onları (Firon və ordusunu) bağlardan və bulaqlardan çıxartdıq.
(Şuəra surəsi, 57)
Xəzinələrdən və dəyərli yerdən (çıxartdıq).
(Şuəra surəsi, 58)
Beləcə, İsrail oğullarını oraların varisi etdik.
(Şuəra surəsi, 59)
(Firon və ordusu) günəş doğarkən onların arxasınca düşdü.
(Şuəra surəsi, 60)
İki dəstə bir-birini gördüyü zaman Musanın yanındakılar: “Həqiqətən, onlar bizə çatacaqlar!” – dedilər.
(Şuəra surəsi, 61)
Musa: “Əsla! Şübhəsiz ki, Rəbbim mənimlədir. O mənə yol göstərəcəkdir!” - dedi.
(Şuəra surəsi, 62)
Bu zaman Musaya belə vəhy etdik: “Əsanla dənizə vur!”(Musa əsasını dənizə vurduqda) dərhal yarıldı və (suyun) hər bir hissəsi böyük bir dağ kimi oldu.
(Şuəra surəsi, 63)
Digərlərini də ora yaxınlaşdırdıq.
(Şuəra surəsi, 64)
Musa və yanındakıların hamısını xilas etdik.
(Şuəra surəsi, 65)
Sonra da digərlərini (Firon və ordusunu) suda boğduq.
(Şuəra surəsi, 66)
Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Ancaq onların çoxu iman etmədi.
(Şuəra surəsi, 67)
Bir zaman Musa öz ailəsinə: “Mən (uzaqda) bir od gördüm. Sizə oradan bir xəbər gətirəcəyəm, yaxud bir köz gətirəcəyəm ki, isinəsiniz”, - demişdi.
(Nəml surəsi, 7)
Ora gəldiyi zaman belə bir səs gəldi: “Odun yanındakı (Musa) və odun ətrafındakılar (mələklər) mübarəkdirlər. Aləmlərin Rəbbi olan Allah pak və müqəddəsdir!
(Nəml surəsi, 8)
Ey Musa! Şübhəsiz ki, Mən qüdrətli və hikmət sahibi olan Allaham!
(Nəml surəsi, 9)
Əsanı at!” Musa əsanın ilan kimi qıvrıldığını gördüyü zaman arxasına baxmadan dönüb qaçdı. (Ona dedik:) “Ey Musa, qorxma! Çünki, elçilər Mənim hüzurumda qorxmazlar.
(Nəml surəsi, 10)
Ancaq kim haqsızlıq edər, sonra da etdiyi pis əməlin əvəzinə yaxşı əməl edərsə, bilsin ki, Mən bağışlayanam, mərhəmətliyəm!
(Nəml surəsi, 11)
Əlini qoynuna sal ki, qüsursuz və ağappaq çıxsın. Bu, Firon və onun qövmünə göstəriləcək doqquz möcüzədən biridir. Həqiqətən, onlar fasiq bir qövmdür”.
(Nəml surəsi, 12)
Möcüzələrimiz açıq bir şəkildə onlara gəldiyi zaman: “Bu, açıq-aydın bir sehrdir!” - dedilər.
(Nəml surəsi, 13)
Daxilən buna əmin olduqları halda, zülm və təkəbbürləri səbəbilə onları inkar etdilər. Fitnə-fəsad törədənlərin aqibətinin necə olduğuna bir bax!
(Nəml surəsi, 14)
İman edən bir qövm üçün Musanın və Fironun xəbərlərindən bir qismini olduğu kimi sənə oxuyacağıq.
(Qəsas surəsi, 3)
Firon öz torpağında (Misirdə) azğınlıq edərək oranın əhalisini zümrələrə ayırmışdı. O, onlardan bir qövmün (İsrail oğullarının) oğlan uşaqlarını boğazlayıb qadınlarını sağ buraxaraq onları alçaldırdı. Həqiqətən, o, fitnə-fəsad törədənlərdən idi.
(Qəsas surəsi, 4)
Biz o torpaqlarda əzilənlərə (İsrail oğullarına) lütf edərək, onları rəhbərlər və varislər etmək istəyirdik.
(Qəsas surəsi, 5)
Biz onlara o torpaqlarda hökmranlıq vermək, Firona, Hamana və ordularına qorxduqları şeyi göstərmək istəyirdik.
(Qəsas surəsi, 6)
Biz Musanın anasına: “Onu əmizdir! Ona zərər gəlməsindən qorxduğun zaman onu dənizə (Nil çayına) at! Heç qorxma və kədərlənmə! Şübhəsiz, biz onu sənə qaytaracaq və onu elçilərdən edəcəyik”, - deyə vəhy etdik.
(Qəsas surəsi, 7)
Beləcə, Fironun ailəsi özlərinə düşmən və başlarına bəla olacaq Musanı (nil çayından) götürdü. Həqiqətən, Firon, Haman və onların əsgərləri səhv yolda idilər.
(Qəsas surəsi, 8)
Fironun arvadı (Asiyə) dedi: “(Bu uşaq) mənim və sənin üçün gözaydınlığıdır. Onu öldürməyin! Ola bilsin ki, onun bizə faydası toxunar, yaxud onu oğulluğa götürərik”. Halbuki, onlar (bu işin sonunun) fərqində deyildilər.
(Qəsas surəsi, 9)
Musanın anasının qəlbində (Musanın həsrətindən başqa) bir şey qalmamışdı. Əgər möminlərdən olsun deyə onun qəlbinə təskinlik verməsəydik, az qala onu büruzə verəcəkdi.
(Qəsas surəsi, 10)
Anası Musanın bacısına: “Onun arxasınca get!” - dedi. O da heç kim hiss etmədən uzaqdan Musanı izlədi.
(Qəsas surəsi, 11)
Biz əvvəlcədən ona süd analarını (onlardan süd əmməsini) qadağan etmişdik. Buna görə də Musanın bacısı belə dedi: “Sizin üçün onun qayğısına qalacaq və ona yaxşı davranacaq bir ailə göstərimmi?”
(Qəsas surəsi, 12)
Beləliklə, onu anasına qaytardıq ki, gözü aydın olsun, qəm çəkməsin və Allahın vədinin haqq olduğunu bilsin. Lakin onların çoxu (bunu) bilmir.
(Qəsas surəsi, 13)
Musa yetkinlik yaşına çatdığı zaman Biz ona hikmət (elçilik) və elm verdik. Biz yaxşı əməl sahiblərini belə mükafatlandırırıq.
(Qəsas surəsi, 14)
Musa əhalisinin xəbəri olmadan şəhərə daxil oldu. Orada biri öz tayfasından, digəri isə düşmən tayfadan olan iki nəfərin döyüşdüyünü gördü. Öz tayfasından olan şəxs düşməninə qarşı ondan kömək istədi. Musa da yumruq vurub onu (düşmən tayfadan olanı) öldürdü. Musa: “Bu, şeytan əməlidir. Həqiqətən, o, zəlalətə sürükləyən açıq-aydın bir düşməndir!” - dedi.
(Qəsas surəsi, 15)
Musa: “Ey Rəbbim! Həqiqətən, mən özümə zülm etdim. Məni bağışla!” - dedi. O da onu bağışladı. Şübhəsiz ki, O, bağışlayandır, mərhəmətlidir.
(Qəsas surəsi, 16)
Musa: “Ey Rəbbim, mənə verdiyin nemətlərin haqqı üçün günahkarlara əsla dayaq olmayacağam!” - dedi.
(Qəsas surəsi, 17)
Beləliklə, o, şəhərdə qorxu içində ətrafa göz qoya-qoya səhərə çıxdı. Bir də gördü ki, dünən ondan yardım istəyən həmin adam yenə qışqıraraq onu köməyə çağırır. Musa ona: “Sən, həqiqətən də, açıq-aşkar bir azğınsan”, - dedi.
(Qəsas surəsi, 18)
Musa ikisinin də düşməni olan adamı yaxalamaq istəyərkən o belə dedi: “Ey Musa! Dünən bir nəfəri öldürdüyün kimi məni də öldürmək istəyirsən? Sən yer üzündə ancaq zalım biri olmaq istəyirsən və xeyirxahlardan olmaq istəmirsən!”
(Qəsas surəsi, 19)
Bir nəfər şəhərin ən ucqar yerindən qaça-qaça gəlib belə dedi: “Ey Musa! Əyanlar səni öldürmək barədə məsləhətləşirlər. Dərhal buradan çıx! Mən sənə bunu tövsiyə edirəm”.
(Qəsas surəsi, 20)
Beləcə, Musa qorxu içində ətrafa göz qoya-qoya oradan çıxıb belə dedi: “Ey Rəbbim, məni zalım qövmdən xilas et!”
(Qəsas surəsi, 21)
Musa Mədyənə tərəf üz tutduğu zaman: “Ümid edirəm ki, Rəbbim məni doğru yola yönəldər”, - dedi.
(Qəsas surəsi, 22)
Mədyənin su quyusuna çatanda orada heyvanlarını sulayan bir dəstə adam gördü. Onlardan başqa heyvanlarının suya getməsinə mane olan iki qız da görüb onlara dedi: “Sizin dərdiniz nədir?” Onlar: “Çobanlar gedənə qədər heyvanlarımıza su vermirik. Atamız da çox yaşlıdır”, - dedilər.
(Qəsas surəsi, 23)
Musa onların heyvanlarını suladı, sonra da kölgəyə çəkilib belə dedi: “Ey Rəbbim! Sənin mənə bəxş etdiyin hər xeyrə möhtacam”.
(Qəsas surəsi, 24)
O iki qızdan biri utana-utana onun yanına gəlib dedi: “Atam heyvanlarımızı suladığına görə haqqını vermək üçün səni çağırır”. Musa onun (Şüeybin) yanına gəldiyi zaman başına gələnləri ona danışdı. O da: “Qorxma! Sən zalım qövmdən xilas olmusan”, - dedi.
(Qəsas surəsi, 25)
Qızlardan biri: “Atacan! Onu muzdla (çoban) tut! Həqiqətən, o, muzdla tutduqlarının ən yaxşısı, ən güclüsü və ən etibarlısıdır”, - dedi.
(Qəsas surəsi, 26)
(Şüeyb Musaya) dedi: “Səkkiz il mənə xidmət etməyin müqabilində bu iki qızımdan birini sənə nikahlamaq istəyirəm. Əgər on ilə tamamlasan, bu, artıq sənin tərəfindən bir lütfdür. Mən səni çətinliyə salmaq istəmirəm. İnşaAllah, mənim salehlərdən olduğumu görəcəksən”.
(Qəsas surəsi, 27)
Musa: “Bu, mənimlə sənin aranda bir müqavilədir. Bu iki müddətdən hər hansı birini yerinə yetirsəm, mənə qarşı bir düşmənçilik olmayacaq. Allah söylədiklərimizə şahiddir”, - dedi.
(Qəsas surəsi, 28)
Nəhayət, Musa (çobanlıq) müddətini başa vurub ailəsi ilə birlikdə (Misirə tərəf) yola çıxdığı zaman Tur dağı tərəfdə bir alov gördü. Ailəsinə: “Siz burada qalın! Mən bir alov gördüm. Bəlkə, oradan sizə bir xəbər, yaxud isinə bilməyiniz üçün bir köz gətirərəm”, - dedi.
(Qəsas surəsi, 29)
Ora gəlib çatdıqda sağdakı vadi tərəfdə olan mübarək yerdə olan ağacdan belə bir nida gəldi: “Ey Musa, Mən aləmlərin Rəbbi olan Allaham!
(Qəsas surəsi, 30)
Əsanı at!” Musa əsanın ilan kimi hərəkət etdiyini görən kimi arxasına baxmadan dönüb qaçdı. (Allah buyurdu:) “Ey Musa! Geri gəl, qorxma! Şübhəsiz ki, sən əminlikdəsən.
(Qəsas surəsi, 31)
Əlini qoynuna sal ki, qüsursuz və ağappaq çıxsın. Əlini özünə çək ki, qorxun keçsin! Bunlar Firona və onun əyanlarına qarşı Rəbbin tərəfindən iki dəlildir. Həqiqətən, onlar fasiqlərdir”.
(Qəsas surəsi, 32)
Musa dedi: “Ey Rəbbim! Mən onlardan birini öldürmüşdüm. Ona görə də onların məni öldürmələrindən qorxuram.
(Qəsas surəsi, 33)
Qardaşım Harunun nitqi mənimkindən daha səlisdir. Onu da söylədiklərimi təsdiqləyən bir köməkçi kimi mənimlə göndər. Çünki onların məni yalanlamalarından qorxuram”.
(Qəsas surəsi, 34)
Allah dedi: “Səni qardaşınla qüvvətləndirəcəyik. Sizə bir üstünlük verəcəyik və beləcə, möcüzələrimiz sayəsində onlar (zərər vermək üçün) sizə yetişə bilməyəcəklər. Siz və sizə tabe olanlar qalib gələcəksiniz”.
(Qəsas surəsi, 35)
Musa açıq-aşkar möcüzələrimizlə onların yanına gəldiyi zaman onlar: “Bu ancaq uydurulmuş bir sehrdir. Biz ulu babalarımızdan da bu barədə bir şey eşitməmişik”, - dedilər.
(Qəsas surəsi, 36)
Musa dedi: “Rəbbim Öz tərəfindən kimin hidayətlə göndərildiyini və xeyirli aqibətin kimə qismət olacağını çox yaxşı bilir. Şübhəsiz ki, zalımlar nicat tapmazlar!”
(Qəsas surəsi, 37)
Firon dedi: “Ey əyanlar! Sizin üçün məndən başqa bir ilah tanımıram. Ey Haman! Palçığın üzərində od qala və (kərpiç düzəldib bununla) mənim üçün bir qüllə tikdir ki, bəlkə, Musanın ilahına boylanıb baxa bildim. Həqiqətən, mən onun yalançılardan olduğunu hesab edirəm”.
(Qəsas surəsi, 38)
O (Firon) və əsgərləri yer üzündə haqsız yerə təkəbbürlənir və bizə qaytarılmayacaqlarını zənn edirdilər.
(Qəsas surəsi, 39)
Buna görə də Biz onu və əsgərlərini yaxalayıb dənizə atdıq. Bax gör, zalımların aqibəti necə oldu!
(Qəsas surəsi, 40)
Biz onları cəhənnəmə çağıran rəhbərlər etdik. Qiyamət günü onlara heç bir köməklik göstərilməyəcəkdir.
(Qəsas surəsi, 41)
Onları bu dünyada lənətlədik. Qiyamət günü də onlar çirkinlərdən olacaqlar.
(Qəsas surəsi, 42)
Həqiqətən, Biz əvvəlki nəsilləri məhv etdikdən sonra Musaya insanlar üçün bir nur, hidayət rəhbəri və rəhmət olaraq Kitabı verdik ki, bəlkə, onlar düşünüb öyüd alalar.
(Qəsas surəsi, 43)
(Ey elçi!) Musaya o əmri vəhy etdiyimiz əsnada sən qərb tərəfdə deyildin. Sən (bu hadisəyə) şahid olanlardan da deyildin.
(Qəsas surəsi, 44)
Lakin Biz neçə-neçə nəsillər yaratdıq ki, onların üzərindən uzun zaman keçdi. Sən Mədyən xalqı arasında yaşayıb ayələrimizi onlara oxumurdun. Lakin Biz (bu xəbərləri sənə) göndəririk.
(Qəsas surəsi, 45)
Biz (Musaya) səsləndiyimiz zaman sən Tur dağının yanında deyildin. Lakin səndən əvvəl özlərinə xəbərdar edən bir elçi gəlməyən bir qövmü xəbərdar edəsən deyə, Rəbbindən bir rəhmət olaraq (bunları sənə bildirdik). Ola bilsin ki, onlar düşünüb öyüd alarlar.
(Qəsas surəsi, 46)
Etdikləri əməllərə görə başlarına bir müsibət gəldikdə: “Ey Rəbbimiz! Bizə bir elçi göndərsəydin, biz də Sənin ayələrinə tabe olub iman edənlərdən olardıq”, – deyəsi olmasaydılar, (səni onlara elçi göndərməzdik).
(Qəsas surəsi, 47)
Tərəfimizdən onlara haqq gəldiyi zaman: “Musaya verilənin (möcüzələrin) bənzəri ona da verilməli deyildimi?” - dedilər. Bəs daha əvvəl Musaya verilənləri inkar etməmişdilərmi? Onlar: “(Quran və Tövrat) bir-birinə dəstək olan iki sehrdir!” – dedilər. Həmçinin: “Biz hamısını inkar edirik!” - dedilər.
(Qəsas surəsi, 48)
Qarun Musanın qövmündən idi və onlara qarşı azğınlıq etmişdi. Biz ona elə xəzinələr vermişdik ki, onun açarlarını daşımaq güclü adamlardan ibarət bir dəstəyə belə ağır gəlirdi. O zaman qövmü ona belə demişdi: “Qürrələnmə! Şübhəsiz ki, Allah qürrələnənləri sevməz.
(Qəsas surəsi, 76)
Qarunu, Fironu və Hamanı da (məhv etdik). Həqiqətən, Musa onlara açıq-aydın dəlillər gətirmişdi. Onlar isə yer üzündə təkəbbürləndilər və (əzabımızdan) qurtula bilmədilər.
(Ənkəbut surəsi, 39)
Şübhəsiz ki, Musaya da Kitabı verdik. (Ey elçi!) Sən onunla görüşəcəyinə şübhə etmə! Biz onu İsrail oğulları üçün doğru yol göstərən bir rəhbər etmişdik.
(Səcdə surəsi, 23)
Bir zaman elçilərdən əhd almışdıq; səndən, Nuhdan, İbrahimdən, Musadan və Məryəm oğlu İsadan. Biz onlardan möhkəm bir əhd almışdıq.
(Əhzab surəsi, 7)
Ey iman edənlər! Musaya əziyyət verənlər kimi olmayın! Allah onu (Musanı) onların söylədiklərindən təmizə çıxartdı. O, Allah yanında şərəfli biri idi.
(Əhzab surəsi, 69)
Şübhəsiz, Biz Musaya və Haruna da nemət verdik.
(Saffat surəsi, 114)
Onların hər ikisini və qövmlərini böyük fəlakətdən xilas etdik.
(Saffat surəsi, 115)
Onlara yardım etdik və onlar (düşmənə) qalib gəldilər.
(Saffat surəsi, 116)
Hər ikisinə açıq-aydın başa düşülən kitabı verdik.
(Saffat surəsi, 117)
Biz onların hər ikisini doğru yola yönəltdik.
(Saffat surəsi, 118)
Onların hər ikisinin şan-şərəfini sonrakı nəsillər arasında saxladıq.
(Saffat surəsi, 119)
Həqiqətən, Biz yaxşı əməl sahiblərini belə mükafatlandırırıq.
(Saffat surəsi, 121)
Şübhəsiz, onların hər ikisi Bizim mömin bəndələrimizdəndir.
(Saffat surəsi, 122)
Biz Musanı möcüzələrimizlə və açıq-aydın bir dəlillə göndərdik -
(Mömin surəsi, 23)
Fironun, Hamanın və Qarunun yanına. Ancaq onlar: “Bu, çox yalançı bir sehrbazdır!” - dedilər.
(Mömin surəsi, 24)
Musa Bizim tərəfimizdən onlara haqqı gətirdikdə onlar: “Onunla birlikdə iman edənlərin oğullarını öldürün, qadınlarını isə sağ buraxın!” - dedilər. İnkar edənlərin hiyləsi, əlbəttə, boşa çıxar.
(Mömin surəsi, 25)
Firon dedi: “Buraxın məni Musanı öldürüm! Qoy o Rəbbini (köməyə) çağırsın. Həqiqətən, mən onun sizin dininizi dəyişdirəcəyindən, yaxud yer üzündə fitnə-fəsad törədəcəyindən qorxuram”.
(Mömin surəsi, 26)
Musa isə: “Mən haqq-hesab gününə inanmayan hər bir təkəbbürlüdən mənim də, sizin də Rəbbiniz olan Allaha sığındım!” - dedi.
(Mömin surəsi, 27)
Firon ailəsindən olub imanını gizlədən bir nəfər mömin belə dedi: “Siz bir adamı yalnız: “Rəbbim Allahdır!” - dediyinə görə öldürəcəksiniz? Halbuki o, Rəbbinizdən sizə açıq-aşkar möcüzələr gətirmişdir. Əgər o yalançıdırsa, onun yalanı öz əleyhinədir. Əgər o doğru deyirsə, sizə vəd etdiyinin (əzabın) bir qismi sizə toxunar. Şübhəsiz ki, Allah həddi aşan yalançını doğru yola yönəltməz.
(Mömin surəsi, 28)
Ey qövmüm! Bu gün hökmranlıq yer üzündə qalib olan sizlərin əlindədir. Ancaq Allahın əzabı gələrsə, bizə kim kömək edəcək?” Firon: “Mən sizə yalnız öz fikrimi bildirir və doğru yolu göstərirəm!” - dedi.
(Mömin surəsi, 29)
Mömin olan şəxs isə belə dedi: “Ey qövmüm! Həqiqətən, mən (keçmiş) firqələrin başına gələn gün kimi bir günün sizin də başınıza gəlməsindən qorxuram.
(Mömin surəsi, 30)
Nuh, Ad, Səmud qövmü və onlardan sonrakıların başına gələn kimi (bir bəlanın sizin başınıza gəlməsindən qorxuram). Allah bəndələrinə zülm etmək istəməz.
(Mömin surəsi, 31)
Ey qövmüm! Həqiqətən, mən sizin üçün ah-nalə günündən qorxuram.
(Mömin surəsi, 32)
Siz o gün arxanızı dönüb qaçacaqsınız. Sizi Allahdan qoruyan olmayacaq. Allah kimi haqq yoldan azdırarsa, onu heç kim doğru yola yönəldə bilməz”.
(Mömin surəsi, 33)
Şübhəsiz ki, daha əvvəl Yusif də sizə açıq-aşkar dəlillər gətirmişdi. Ancaq onun sizə gətirdiklərinə şübhə edirdiniz. Nəhayət, Yusif vəfat etdiyi zaman siz: “Allah ondan sonra elçi göndərməyəcəkdir”, - dediniz. Allah həddi aşan və şübhə edən kəsləri haqq yoldan belə azdırar.
(Mömin surəsi, 34)
Özlərinə heç bir dəlil gəlmədən Allahın ayələri barəsində mübahisə edənlər həm Allahın, həm də iman edənlərin nəzdində böyük bir nifrətlə qarşılanarlar. Allah təkəbbürlü hər bir zalımın qəlbini belə möhürləyər.
(Mömin surəsi, 35)
Firon dedi: “Ey Haman, mənim üçün elə bir hündür qüllə tik ki, mən onunla çata bilim yollara -
(Mömin surəsi, 36)
Göylərə gedən yollara və Musanın ilahını görüm. Həqiqətən, mən onun yalançı olduğunu düşünürəm”. Beləcə, Firona pis əməli gözəl göstərildi və haqq yoldan çıxarıldı. Fironun hiyləsi, əlbəttə, boşa çıxdı.
(Mömin surəsi, 37)
Mömin olan şəxs dedi: “Ey qövmüm, mənə tabe olun ki, sizi doğru yola aparım.
(Mömin surəsi, 38)
Ey qövmüm! Bu dünya həyatı yalnız müvəqqəti bir dolanacaqdan ibarətdir. Axirət isə əbədiyyət yurdudur.
(Mömin surəsi, 39)
Kim pis bir iş görərsə, yalnız etdiyi pis iş qədər cəza alar. Mömin olub yaxşı bir iş görən kişi, yaxud qadın isə cənnətə girəcək və orada onlara saysız-hesabsız ruzilər veriləcəkdir.
(Mömin surəsi, 40)
Ey qövmüm! Nə üçün mən sizi qurtuluşa çağırdığım halda siz məni cəhənnəmə çağırırsınız?!
(Mömin surəsi, 41)
Siz məni Allahı inkar etməyə və barəsində heç nə bilmədiyim şeyləri Ona şərik qoşmağa çağırırsınız. Halbuki mən sizi yenilməz qüvvət sahibi və çox bağışlayan Allaha çağırıram.
(Mömin surəsi, 42)
Heç şübhəsiz, sizin məni dəvət etdikləriniz nə dünyada, nə də axirətdə çağırışa cavab verə bilər. Həqiqətən, dönüşümüz Allahadır. Həddi aşanlar isə cəhənnəm əhlidirlər.
(Mömin surəsi, 43)
Sizə dediklərimi xatırlayacaqsınız. Mən öz işimi Allaha həvalə edirəm. Şübhəsiz ki, Allah bəndələrini görür”.
(Mömin surəsi, 44)
Beləcə, Allah həmin şəxsi onların hiylələrinin şərindən qorudu. Firon qövmünü isə pis bir əzab bürüdü.
(Mömin surəsi, 45)
Onlar səhər-axşam odda yandırılacaqlar. Qiyamətin qopacağı gün belə deyiləcəkdir: “Firon qövmünü ən şiddətli əzaba salın!”
(Mömin surəsi, 46)
Biz Musaya doğru yolu göstərən rəhbəri verdik və İsrail oğullarını o Kitaba varis etdik.
(Mömin surəsi, 53)
Biz Musaya da kitab vermişdik. Ancaq onun barəsində ixtilafa düşdülər. Əgər daha öncə sənin Rəbbin tərəfindən (əzabın təxirə salınması barəsində) verilmiş bir söz olmasaydı, əlbəttə, onların arasında hökm verilmiş olardı. Həqiqətən, onlar o (Quran) barəsində dərin bir şübhə içindədirlər.
(Fussilət surəsi, 45)
Nuha tövsiyə etdiyi, sənə vəhy etdiyi, İbrahimə, Musaya və İsaya da tövsiyə etdiyi “Dini təhrif etmədən qoruyub saxlayın və onda ayrılığa düşməyin!” sözünü Allah dində sizin üçün qanun olaraq təyin etdi. Müşrikləri dəvət etdiyin (din) onlara ağır gəldi. Allah istədiyini (elçi) seçər və Ona yönələni doğru yola yönəldər.
(Şura surəsi, 13)
Həqiqətən, Biz Musanı möcüzələrimizlə Firona və onun əyanlarına göndərmişdik və o: “Mən aləmlərin Rəbbinin elçisiyəm!” - demişdi.
(Zuxruf surəsi, 46)
Musa möcüzələrimizi onlara göstərdiyi zaman onlar buna gülmüşdülər.
(Zuxruf surəsi, 47)
Onlara göstərdiyimiz hər bir möcüzə digərindən daha böyük idi. Bəlkə (haqq yola) qayıdarlar deyə Biz onları müxtəlif əzablarla cəzalandırdıq.
(Zuxruf surəsi, 48)
Onlar: “Ey sehrbaz! Sənə verdiyi sözün hörmətinə, bizim üçün Rəbbinə dua et (Rəbbin əzabı bizdən götürsün). Həqiqətən, biz doğru yola yönələcəyik!” - dedilər.
(Zuxruf surəsi, 49)
Lakin Biz əzabı onlardan götürdüyümüz zaman onlar verdikləri sözdən döndülər.
(Zuxruf surəsi, 50)
Firon öz qövmünə səslənərək belə dedi: “Ey qövmüm! Misirin hökmranlığı və ayaqlarımın altından axan bu çaylar mənim deyilmi? Məgər (mənim əzəmətimi) görmürsünüzmü?!
(Zuxruf surəsi, 51)
Yoxsa mən sözünü açıq-aydın deyə bilməyən bu aciz adamdan daha xeyirli deyiləmmi?!
(Zuxruf surəsi, 52)
Ona qızıl bilərziklər verilməli, yaxud onunla birlikdə köməkçi mələklər gəlməli deyildimi?!”
(Zuxruf surəsi, 53)
Beləcə, Firon öz qövmünü xor görüb aldatdı, onlar da ona itaət etdilər. Həqiqətən, onlar fasiq idilər.
(Zuxruf surəsi, 54)
Onlar Bizi qəzəbləndirdikləri zaman onlardan intiqam aldıq və onların hamısını suda boğduq.
(Zuxruf surəsi, 55)
Beləliklə, onları sonradan gələnlər üçün ibrətamiz bir mazi etdik.
(Zuxruf surəsi, 56)
Bundan (Qurandan) əvvəl rəhbər və mərhəmət olaraq Musanın kitabı vardı. Bu (Quran) da zalımlara xəbərdarlıq etmək və yaxşı işlər görənlərə müjdə vermək üçün ərəb dilində nazil olmuş və (əvvəlki ilahi kitabları) təsdiqləyən bir kitabdır.
(Əhqaf surəsi, 12)
Onlar belə dedilər: “Ey qövmümüz! Həqiqətən, biz Musadan sonra nazil edilmiş, özündən əvvəlkiləri təsdiq edən, haqqa və doğru yola yönəldən bir Kitab dinlədik.
(Əhqaf surəsi, 30)
Musanın da (hekayəsində ibrətlər vardır)! Bir zaman onu açıq-aşkar bir dəlillə Fironun yanına göndərmişdik.
(Zəriyət surəsi, 38)
O (Firon), öz ordusu ilə birlikdə (haqdan) üz çevirib: “Bu sehrbazdır, yaxud dəlidir!” – demişdi.
(Zəriyət surəsi, 39)
Nəhayət, Fironu və əsgərlərini yaxaladıq və onları dənizə atdıq. O, (boğularkən, iman etmədiyi üçün) öz-özünü qınayırdı.
(Zəriyət surəsi, 40)
Yoxsa Musanın səhifələrində olanlar ona xəbər verilmədimi?!
(Nəcm surəsi, 36)
Bir vaxtlar Musa öz qövmünə: “Ey qövmüm! Mənim Allahın sizə (göndərdiyi) elçisi olduğumu bildiyiniz halda nə üçün məni incidirsiniz?” - demişdi. Onlar haqq yoldan azdıqları zaman Allah da onların qəlbini azdırdı. Allah fasiqləri doğru yola yönəltməz.
(Saff surəsi, 5)
Musanın xəbəri sənə gəlib çatdımı?
(Naziat surəsi, 15)
Bir zaman Rəbbi ona müqəddəs Tuva vadisində belə səslənmişdi:
(Naziat surəsi, 16)
“Fironun yanına get! Həqiqətən, o, həddini aşdı.
(Naziat surəsi, 17)
(Firona) de: “Səni (günahlardan) təmizlənməyə dəvət edirəm.
(Naziat surəsi, 18)
Sənə Rəbbinə gedən doğru yolu göstərimmi? Beləcə, sən də (Allahdan) qorxarsan”.
(Naziat surəsi, 19)
Sonra Musa ona ən böyük möcüzəni göstərdi.
(Naziat surəsi, 20)
Ancaq o Musanı yalanladı və ona qarşı çıxdı.
(Naziat surəsi, 21)
Sonra arxasını çevirib (Musanı haqsız göstərmək üçün) işə başladı.
(Naziat surəsi, 22)
O, (öz adamlarını) bir yerə yığıb (onlara) səsləndi.
(Naziat surəsi, 23)
O: “Mən sizin ən uca Rəbbinizəm!” - dedi.
(Naziat surəsi, 24)
Buna görə də Allah onu axirət və dünya əzabı ilə cəzalandırdı.
(Naziat surəsi, 25)
Həqiqətən, bunda (Allahdan) qorxanlar üçün ibrət dərsi vardır.
(Naziat surəsi, 26)
İbrahimin və Musanın səhifələrində.
(Əla surəsi, 19
)
Əsas Səhifə